Ağır kış
gecelerinde aralıksız sevda yağıyordu,
Yoğun kar
beyazlığında.
Ve her daim bir
formül olup duruyordu aklımda,
Çözmek için
yıllarca uğraştığım…
Boş küme
olmaktan öteye gitmeyen bir soru(n)…
Bizim
ezgilerimiz vardı.
Her notasında yürek
kanatan…
Bitmek tükenmek
bilmeyen geceler eşliğinde…
Şimdileri
uykusuz ve en uzun aralık gecelerinde,
Bendeki
hayallerde anarlar seni…
Seni değil,
bendeki sevgiyi…
Var olduğumuzu
belirtmek için attığımız imza döneminde,
Gece ayrı,
gündüz ayrı psikolojideydik…
Gecenin zamana
isyanı gibiydi düşüncelerim,
Kapkara ve
soğuk…
Zamanın
gidişatından payını alamayanlar ile birlikte…
Bizim
mecburiyetten hep ama hep
Aynı yerde
yürüdüğümüz caddelerimiz vardı.
Zorunluluktan
gezdiğimiz sokaklarımız…
Yalnızlık parklarımız…
Elbet kaçamak
aşklarımız…
Bizim zaman
tünellerimiz vardı.
Ve yüreklere
attığımız çarpılar…
İdeolojik
kavgaların, psikolojik buhrana dönüştüğü dönemdeydik…
Empoze edebilme
yarışları arasında…
Kış geldi mi bu
şehre beyaza çevirirdi bütün karanlığı...
Her yerde kendi
parlaklığım ve kendi yalnızlığım...
Asıl olan
karanlık...
Ruhumuzu
kapatırdık sahte beyazlarla
Ve kış geldiği
zaman bu şehre,
Tüm yürekler
bir olurdu.
Tüm yaşanmış ve
yaşanacak karanlıklara inat...
Kış geldiği
zaman bu şehre kilitlenir bütün aşklar...
Bir kar
tanesinin saflığında yağar,
Umut iklimi
vasıtasıyla sevda akşamlarına...
Bizim bitmek
tükenmek bilmeyen aralık akşamlarımız vardı.
Her gece
molasında bir şiir,
Her şiirde bir
aşka yakarış vururdu bizi…
Bizim günümüz
gecemiz yoktu,
Bir semaver
çayımız, kitaplarımız, elbet olmazsa olmaz şiirimiz…
Öylesine buruk,
öylesine yanmış ve öylesine kalmıştık işte!
Bizim yanık
aşkımız vardı.
Kavuşulmamışlığın
verdiği yardım bekleyen gözler…
Kuralsız
hayatımıza bir çit çekmek adına…
Kalem, kağıda
ağlar sana şiir yazınca…
Günler geceye
ağlar…
Ferhat bana
ağlar, Kerem bana…
Bense senin
içinde bulunmadığın her ana…
Bizim en
acımasız en uzun gecelerde
Sadece
Ama sadece
Sevdiğimizin
yüzünü gördüğümüz rüyamız…
Bilinen tüm şiirleri
bir aşk hikayesi kabul ettiğimiz hülyamız,
Hayal dünyamız
vardı…
Ağır kış
gecelerinde aralıksız sevda yağıyordu,
Yoğun kar
beyazlığında…
Aralıksız sevda…
